Czuję się samotny. Nie mam z kim pogadać. Nie mam kogoś kto mnie naprawdę rozumie i czuję, że nigdy nie będę miał takiego kogoś. Do końca życie będę niespełniony emocjonalnie, ale odniosę sukces zawodowy, bo będę dzielił się moimi przeżyciami z szerszą publicznością, która również cierpieć będzie na brak zrozumienia i poczucie samotności.
Piękna wizja, piękna...
Mmmm... jarać, jarać, jarać.
A może dzięki temu, że tworzysz, poznasz gdzieś kogoś, kto Cię zrozumie?
OdpowiedzUsuńsmutne
OdpowiedzUsuńZawsze możemy być samotni razem.
OdpowiedzUsuńTo prawie oksymoron ;)
OdpowiedzUsuńnigdy nie miałeś kogoś kto by Cię rozumiał?
OdpowiedzUsuńNie chcę się aż tak uzewnętrzniać publicznie... napisz do mnie na priv... If you know what I mean B-)
OdpowiedzUsuńtym razem odpuszczę
OdpowiedzUsuń