Nędza...

Po kilku obfitych miesiącach nastał czas na miesiące chude. Jeden wpis w czerwcu... bardzo wymowne.

Nie chce mi się.
To jest ten etap, w którym widzę, że mogę sobie mówić, a moje słowa i tak idą w próżnię, nic nie zmieniają. To jest moment, w którym uświadamiam sobie, że z takim zrezygnowaniem stoję na dobrej drodze do zostania zgorzkniałym dorosłym bez złudzeń. A nie chcę być takim dorosłym.

Czas zmienić formę.
Słowem pisanym trudno trafić do współczesnego odbiorcy, bo współczesnemu odbiorcy nie chce się czytać. Woli posłuchać piosenki, albo obejrzeć film... no właśnie :)

To na razie ;)

Czas żniw

Widziałem głupich ludzi, którzy byli szczęśliwi.
Mówiłem: "Są szczęśliwi, bo są głupi".
Życzę im dzisiaj pomyślności.
Bo jutro mogę umrzeć.

Większość czasu czułem się niezrozumiany.
Mówiłem do ludzi, a oni rozumieli to na opak.
Dzisiaj im odpuszczam.
Bo jutro mogę umrzeć.

Zawsze starałem się postawić na swoim.
Kilka osób mnie przez to nie znielubiło.
Uśmiecham się dzisiaj do nich.
Bo jutro mogę umrzeć.

Byłem egoistyczny i myślałem głownie o sobie.
Może nie wysłuchałem kogoś kto na to czekał.
Dzisiaj chętnie cię wysłucham.
Bo jutro mogę umrzeć.

Byłem męczący, ciągle narzekałem.
Krytykowałem świat za to jaki był.
Świat się obraził, ale się nie zmienił.
Powiedz mu, że mogę to przeboleć.
Bo dzisiaj umieram.